web site

هر نسیمی كه نصیب از گل و باران ببرد

می تواند خبر از مصر به كنعان ببرد

آه از عشق كه یك مرتبه تصمیم گرفت:

یوسف از چاه درآورده به زندان ببرد

وای بر تلخی فرجام رعیت پسری

كه بخواهد دلی از دختر یك خان ببرد

ماهرویی دل من برده و ترسم این است

سرمه بر چشم كشد،زیره به كرمان ببرد

دودلم اینكه بیاید من معمولی را

سر و سامان بدهد یا سر و سامان ببرد

مرد آنگاه كه از درد به خود میپیچد

ناگزیر است لبی تا لب قلیان ببرد

شعر كوتاه ولی حرف به اندازه ی كوه

باید این قائله را "آه" به پایان ببرد

شب به شب قوچی ازین دهكده كم خواهد شد

ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد!

"حامد عسگری"